Onderzoek

Stephen Ritz: 'Rol je mouwen op en doe je best'

Tekst Monique Marreveld
Gepubliceerd op 12-05-2015 Gewijzigd op 20-04-2017
Eigenlijk is het voor Stephen Ritz allemaal begonnen in 2004 met een doos Hollandse bloembollen. 'Iemand stuurde me vijftig narcissen die vergeten raakten achter de verwarming in de klas. En op een dag stonden ze in bloei. Dat jaar heb ik met mijn leerlingen – gangmembers uit de slechtste wijk van New York, de South Bronx – 15.000 bollen geplant in de stad, als herinnering aan 9/11. En vandaar is het een evolutionaire reis geweest.' Een reis die Ritz half maart in Dubai bracht als special guest van Sjeik Mohammed al Rashid bin Maktoum, de heerser van dit emiraat aan de Perzische Golf (een va de Verenigde Arabische Emiraten) en mede-organisator van de Global Teacher Prize.

Ritz is gediplomeerd leraar met '20 plus jaar' onderwijservaring maar werkt nu als vrijwilliger in het armste congresdistrict van Amerika zoals hij zelf zegt. Hij oogt onaangepast, eigenzinnig, en praat in catchy oneliners over zijn indoor vertical farm, gardens on wheels in Public School 55. Gestart met lesgeven in 1984 lijkt hij een lange weg gegaan te zijn, maar daar wil hij niks over kwijt. Behalve dat hij de extreme obesitas van zijn leerlingen zat was, het repareren van gebroken volwassenen. 'Ik wilde geen tweede of derde kansen meer bieden, maar ik wilde gezonde kinderen helpen opvoeden, ze éérste kansen bieden. Get it right, door onderwijs aan gezonde voeding te verbinden.'

Hij straalt. 'Op school verbouwen we 37 soorten groenten en fruit, 52 weken per jaar, met 90% minder water en 90% minder ruimte dan in traditionele moestuinen. Maar ik ben geen boer, geen botanist, ik ben een people-farmer. De kinderen willen er deel van uitmaken; die torens vol, vol, vol met planten zijn opwindend en inspirerend.'

Ritz ziet elke klas elke dag:in een speciaal lokaal of omdat de garden on wheels naar de klas toe komt. De technologie is draagbaar, lichtgewicht. 'Het is projectbased, hands on learning die de kinderen zich toeëigenen. En als ze dat eenmaal doen, gaat de rest vanzelf. Heus, ik verwacht niet dat leerlingen boer worden, maar wel dat ze over 'groen' lezen, schrijven, praten, hun wiskunde maken en science, betrokken zijn bij onze 'klantenservice'. Kijk eens naar onze facebookpagina en website, greenbronxmachine.'

'Voedsel verbouwen wordt de lens waardoor leerlingen de school bekijken, wordt het punt van ingang dat ze verbindt met nature en nurture. En ondertussen omarmen we als samenleving ons betere natuur, ons betere zelf.' Zijn collega's heeft Ritz inmiddels overigens aan zijn kant. 'We vergaderen veel en de Green Bronx staat op de agenda. Het is een design based programma en daar houden we ons aan, we zijn er heel streng in dat we iedereen elke dag willen ontmoeten.' Wat overtuigde de leraren op Public School 55? 'Dat het werkt. Aanwezigheid in de klassen is gestegen van 40% naar 93%. Kinderen halen 100 % op standardized tests, het aantal gedragsincidenten buiten de klas is met 50% gedaald. Leerlingen zijn aanwezig in de klas, ze leren, zijn betrokken: het leidt tot gezondere testscores, gezondere schoolresultaten en gezondere leerlingen.' Het voedsel dat Ritz met de leerlingen verbouwt, mogen de kinderen mee naar huis nemen (100 zakken boodschappen per week). Ook leren ze koken op school.'

'Het is een zegen', zegt Ritz die vastbesloten is 'iets groters te laten groeien'. Hij zou het liefst in iedere Amerikaanse klas een groene toren bouwen. Zijn advies aan leraren, met Newyorkse bravoure: 'Neem die big green leap of faith en wees iets groters, ga ergens waar je nog nooit geweest bent. Wees niet bang om te falen, rol je mouwen op en doe je best, samen kunnen we er een succes van maken.'
'Als ik onderwijs in 1 woord moet samenvatten? Alles. Onderwijs is alles.' 

Stephen Ritz is een van de genomineerden van de Global Teacher Prize 2015.

Het bezoek van Didactief aan de uitreiking van de Global Teacher Prize in Dubai werd mede mogelijk gemaakt door de Varkey Foundation.

Click here to revoke the Cookie consent