Als je studeert aan een lerarenopleiding wil je leraar worden. Dat lijkt een waarheid als een koe, maar in de praktijk stapt lang niet elke afgestudeerde het onderwijs in. Bovendien is er nog de nodige uitval binnen de eerste vijf jaar van de beroepsloopbaan. Dat is niet louter een Nederlands maar ook een internationaal probleem. In Tanzania bijvoorbeeld. Door de explosieve bevolkingsgroei is er een nijpend tekort aan leraren. De overheid lokt studenten voor lerarenopleidingen met studieleningen en een baangarantie, maar dat leidt slechts tot extrinsiek gemotiveerde studenten die het leraarsberoep aan de wilgen hangen zodra zich een beter alternatief aandient.
Ikupa Moses deed onderzoek onder 3.246 studenten van een universitaire lerarenopleiding (voor vo) in Dar es Salaam naar hun betrokkenheid bij het leraarsberoep. Die betrokkenheid hangt vooral af van het gevoel van self-efficacy, van opvattingen over het leraarsberoep en leerlingen, en van tevredenheid met de lerarenopleiding. Moses stelt dat lerarenopleidingen op elk van deze zaken invloed kunnen uitoefenen. Een lerarenopleiding is de plek om meer vertrouwen te verwerven in je vermogen om les te geven. Daarnaast moeten lerarenopleiders meer en expliciet aandacht besteden aan opvattingen en proberen negatieve opvattingen om te buigen. Uit zijn literatuuronderzoek kwam bovendien naar voren welke aspecten van de opleiding de betrokkenheid positief beïnvloeden, zoals prettige stage-ervaringen, de lerarenopleider als rolmodel en de verbinding tussen theorie en praktijk. / BR
Ikupa Moses, Student-Teachers’ Commitment to Teaching. Proefschrift ICLON/Universiteit Leiden/Nuffic, 2017.
Dit artikel is verschenen in de rubriek 'Onderzoek kort' in Didactief, november 2017.
En blijf op de hoogte van onderwijsnieuws en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen!
Inschrijven
