Dé dag van de leraar

Tekst Jan van de Ven
Gepubliceerd op 05-10-2020
Geen dag die in de buurt komt van de Dag van de Leraar in 2017. Met PO in Actie was iets in gang gezet wat ons die 5e oktober massaal naar Den Haag bracht: de grote staking voor een eerlijk salaris en minder werkdruk.

In de twaalfenhalf jaar die ik als leraar door het leven ga, heb ik nooit echt iets met die dag gehad: 5 oktober, sinds 1994 omgedoopt tot ‘Dag van de Leraar’. Een beetje pathetisch, zo’n dagje speciaal voor ons. Dat het een dag na dierendag valt, zal misschien ook niet helemaal helpen. Toch bewaar ik aan die 5e oktober sinds 2017 met terugwerkende kracht warme herinneringen. Wat was dat een bijzonder dagje. Het mag uiteraard niet in de schaduw staan van alle fantastische momenten die ik met mijn liefsten buiten mijn werk heb beleefd, maar wat onderwijs en leraarschap betreft, is er geen dag die in de buurt komt van die dag van de leraar in 2017. Weet jij nog waar je was?
Mijn dag van de leraar begon destijds op een matras in de woonkamer van Paul de Brouwer. Meester Paul voor honderden Arnhemse kinderen die bij hem in de klas hebben gezeten, maar chef PO in Actie voor mij. Het matras waarop ik sliep, lag naast de bank waar Paul op 27 februari dat jaar met een druk op de knop PO in Actie had gestart en iets in gang zette wat ons die 5e oktober 2017 massaal naar Den Haag zou brengen: de grote primaironderwijsstaking voor een eerlijk salaris en minder werkdruk.
Samen met de collega-leraren van de kopgroep (negen leraren die PO in Actie naar grote hoogten stuwden, mede mogelijk gemaakt door 45 duizend aangesloten leraren) hadden we afgesproken deze bijzondere dag van begin tot eind samen door te brengen. Met een gehuurd busje kachelden we via de A12 richting het Zuiderpark. We haalden de ene na de andere met leraren afgevulde touringcar in en telkens als ze in die bussen in de gaten kregen dat PO in Actie voorbijkwam, braken het applaus en de euforie spontaan uit. Machtig!
Via de officiële aanmeldkanalen van de samenwerkende vakbonden hadden zich zo’n twintigduizend stakende leraren aangemeld. Uiteindelijk dromden er ongeveer zeventigduizend basisschoolleraren bijeen in het Zuiderpark en staakten er nog eens twintigduizend elders in het land. Dat we drie jaar na dato nog niet zijn waar we moeten wezen, hoef ik geen enkele leraar uit te leggen. Dat we als leraren langzaamaan verloren terrein terugveroveren, daar ben ik van overtuigd! En juist door die lerarenemancipatiebeweging is 5 oktober 2017 voor mij sindsdien dé dag van de leraar.





 

Jan van de Ven is leraar basisonderwijs en initiatiefnemer van Het Lerarencollectief. Eerder richtte hij mede PO in Actie op. Lees hier al zijn columns. 

 

Dit artikel verscheen in Didactief, oktober 2020.


 

Een ogenblik geduld...
Click here to revoke the Cookie consent